DE SKONSTE DURSKES
Refrein
De skonste durskus van Dun Birrekoal,
die hebbe allemòl un stripke veur.
Mi vastenaovend in Dun Birrekoal,
dan ishet allemòl wir rozegeur.
Ja ze kunne ‘t be men nie mir verbruije,
en ze meuge dan de klok wel me mi luije.
Mi vastenaovend in Dun Birrekoal,
Ja dan gaok er nog uns efkus tegeaon.Ik zal oew us wa vertelle wa ge allemòl meugt wete,
De durskus in Dun Birrekoal, ‘k ben er van bezete.Mi vastenaovend ziede da ze hosse overal,
Ik ga ze vraoge ja gerust, daovur is ‘t carnaval.En stelt u maor gerust, dan wordt ‘r veul gekust.
Refrein
As ik t veur t zegge had, dan zok ‘t tog wel wete,
Un kusje hier, een spekske daar, ik zou der gin in vergete.Ik waocht mar af hoe alles lupt, da ziede overal,
Dan hoefde ‘t nie zo naow te zien davur ist carnaval.En hedde dan geluk, dan trefde ‘n lekker stuk.
Refrein
Tekst/Muziek: Thomas van Dijk
Zang: Theo Nouwens
Reacties zijn gesloten.